Benutzer:Γρηγόρης

Babel:
el Αυτός ο χρήστης έχει ως μητρική γλώσσα την Ελληνική.
de-4 Diese Person beherrscht Deutsch auf annähernd muttersprachlichem Niveau.
en-3 This user is able to contribute with an advanced level of English.
fr-2 Cette personne sait contribuer avec un niveau moyen en français.
grc-1 Ὅδε ὁ χρώμενος ἁπλᾶ Ἑλληνιστὶ γεγραμμένα συνιέναι δύναται.
Griechenland Dieser Benutzer kommt aus Griechenland.
Benutzer nach Sprache

Ich heiße Grigori H. komme aus Griechenland, lebe aber derzeit in Deutschland in der nähe von Dortmund. Ich besuche die elfte Klasse eines Gymnasiums. Nachdem ich mein Abitur habe werde ich in Griechenland studieren gehen. Ich interessiere mich für die griechische Sprache aber auch für die Naturwissenschaften. Ich philosophiere gerne über das Leben und meistens handel ich bevor ich denke.

Lyrik/Λυρική Ποίηση

Ραπ δεν είναι φλυαρία αλλά είναι λυρική ποίηση. Όταν ακούς τα έργα των ραψωδών ταξιδεύεις.. Το ραπ είναι η σημερινή ποίηση. Ο μεγάλος Ποιητής «Παναγιώτης Στραβαλέξης» (άλλα ονόματα ιδού: Τυμβωρύχος, Λυτρωτής, Θαύμα Παιδί, Τάκι Τσαν) έγραψε το παρακάτω κείμενο και μας αφηγείται τα τραγικά γεγονότα της ζωής του.

Παναγιώτης Στραβαλέξης - Ολ'αυτά για το καλό μου, 1999

Είναι οι παλιές οι μέρες
Κανείς δεν μπορεί να ξαναζήσει τα παλιά
Αλλά μπορείς να θυμάσαι
Πάμε πίσω
Στο ‘87
Πάμε πίσω στο ’87
και είμαι έτοιμος να φύγω…

Μέσα στην ειρωνεία της τραγικής μου της ζωής
Ποιος ήξερε ποτέ πως θα γινόμουν ποιητής;
Και βλέποντας τα μάτια μου πολλά, τα χρόνια πέρασαν
Δεν είμαι πια δεκαεφτά

Είδα τη μάνα μου να έρχεται το βράδυ, κουρασμένη απ’ τη δουλειά
Μόνη της μεγάλωσε τα τρία της παιδιά
Η λέξη οικογένεια ακόμα με φοβίζει
Είδα τη ζωή από κοντά και τι αξίζει

Ο μπαμπάς ήταν αλλού και είναι μίλια μακριά
Ποτέ δραχμή δεν έστειλε, και η μάνα μου με έντυνε
με ρούχα μεταχειρισμένα απ’ τη γειτονιά
Στο σχολείο με κοιτάγανε, και πίσω μου γελάγανε,
όλοι μαζί μου τα ‘χανε, ακόμα και η ζωή
Οικονομία και στης τουαλέτας το χαρτί
Ήτανε άσχημα, ντρεπόμουν να χτυπάω ξένες πόρτες
Ποτέ μου δεν ξεχνάω καταστάσεις όπως τότες

Ήθελα να βγαίνω έξω
μαζί με το Βαλάντη, κάτω στη πλατεία,
μπάλα για να παίξω. Κι αν χρωστάω κάπου
είναι η γυναίκα εκείνη, που με ‘βγαλε στο κόσμο
και πήρε την ευθύνη, να με κάνει έτσι
Ξέρω η καρδιά της δεν θ’ αντέξει
Να με δει να καταστρέφομαι,
Με τους αληταράδες που συναναστρέφομαι

Κάθομαι και σκέφτομαι και ακόμα απορώ,
Κι αυτό είναι που με έκανε να γράψω κάτω αυτό
Γιατί να υπάρχει θάνατος, γιατί να υπάρχει η ζωή
Γιατί είναι λίγοι οι πλούσιοι και μπόλικοι φτωχοί
Προσωπικά δεν τους μισώ, ούτε δεν τους χωνεύω
Απλά στη ζωή μου εγώ πρέπει να δουλεύω,
ενώ αυτοί τα βρήκαν έτοιμα όλα απ’ το μπαμπά
Και βγαίνουν κάθε βράδυ σπαταλώντας τα λεφτά
Ενώ στην ίδια πόλη σε μια άλλη γειτονιά,
υπάρχουν οικογένειες που ζουν με ψίχουλα,
καταστάσεις γαματα, ιστορίες τραγικές γράφονται μες της φτωχογειτονιές
απ’τα ναρκωτικά τα λεφτά μου να τα
κάνω τα πάντα για τη δραχμή, γιατί η δραχμή κάνει τα πάντα

Κι όλα αυτά για το καλό μου
Κι όλα αυτά για το καλό μου
Κι όλα αυτά για το καλό μου