Sorud-e Schahanschahi Iran (persisch سرود شاهنشاهی ایران Soroud-e Shahanshahi Iran, ‚Kaiserliche Hymne des Iran‘) war von 1933 bis 1979 die Nationalhymne des Iran.
Sie besingt die Verdienste des Schahs und der Pahlavi-Dynastie, äußert die Hoffnung auf den Fortbestand des Staates und nimmt Bezug auf die Geschichte Irans. Die Hymne besteht aus drei Strophen. Die erste Strophe ist dem Schah, die zweite der Fahne und die dritte Strophe der Nation gewidmet. Der Text wurde von Mohamad Haschim Afsar verfasst, die Melodie von Daud Nadschmi komponiert.
شاهنشاه ما زنده بادا
پايد کشور به فرش جاودان
کز پهلوی شـد ملک ایران
صد ره بهتر زعهد باستان
از دشمنان بودی پریشان
در سايه اش آسوده ایران
ايرانیان پيوسته شادان
همواره يزدان بود او را نگهبان
ای پرچم خورشید ایران
پرتو افکن بر روی این جهان
یاد آور از آن روزگاری
کسود از برق تیغت بر کران
در سایه ات جان می فشانیم
از دشمنان جان می ستانیم
ما وارث ملک کیانیم
همیشه خواهیم وطن را از دل و جان
بودیم و هستیم پیرو حق
جز حق هرگز نخواهیم از جهان
با شاه پرستی مملکت را
داریم از دست دشمن در امان
ما پیرو کردار نیکیم
روشندل از پندار نیکیم
رخشنده از گفتار نیکیم
شده زین فضائل بلند آواز ایران
Šâhanšâhe mâ zende bâdâ
Pâyad kešvar be faraš jâvedân
Kaz Pahlavi šod molke Irân
Sad rah behtar ze ahde bâsetân
Az došmanân budi parišân
Dar sâye aš âsude Irân
Irâniyân peyvaste šâdân
Hamvâre Yazdân bovad urâ negahbân.
Ey parcame xoršide Irân
Partow afkan be ruye in jahân
Yâd âvar az ân ruzegâri
Kâsud az barqe tiqat har karân
Dar sâye at jân mifešânim
Az došmanân jân misetânim
Mâ vârese molke kiyânim
Hamiše xâhim vatan râ az del va jân.
Budim va hastim peyrove haq
Joz haq hargez naxâhim az jahân
Bâ šahparasti mamlekat râ
Dârim az daste došman dar amân
Mâ peyrove kerdâre nikim
Rowšandel az pendâre nikim
Raxšande az goftâre nikim
Šod zin fazâ'el bolandâvâze Irân.
Lang lebe unser König der Könige,
Möge der Staat durch seinen „Farr“[1] ewiglich bestehen,
Denn durch die Pahlavis wurde das Reich des Irans
Hundertfach besser als zur Zeit der Antike,
Einst der Feinde wegen in der Not,
Unter seinem Schutz nun erleichtert der Iran,
Und die Iraner stets froh,
Sei Gott stets sein Beschützer.
O Sonnenbanner Irans,
Wirf einen Strahl auf das Gesicht dieser Welt.
Erinnere an jene Zeit,
Da die Macht des Schwertes befriedete jedes Land.
In deinem Schatten opfern wir das Leben,
Den Feinden nehmen wir das Leben.
Wir sind die Erben der Keyan,
Immer wollen wir das Land mit Herz und Seele lieben.
Wir waren und sind Hüter der Gerechtigkeit,
Außer dem Recht wollen wir nichts auf der Welt.
Mit der Verehrung des Schahs halten wir das Reich
Vor der Hand des Feindes in Sicherheit.
Wir leben getreu unserem alten Grundsatz:
Gut in Gedanken,
Worten und Werken,
Durch welche Iran seine Größe erlangte.
